هرمز علیپور معتقد است که قاسم آهنین‌جان بعد از درگذشتش بهتر دیده خواهد شد و در توصیف او می‌گوید: اگر شعر را از قاسم می‌گرفتند، مثل یک ماهی که آب را از آن بگیرند، از بین می‌رفت.