گسترش حضور ناوگان پنجم ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس برای رژیم بعث عراق به عنوان پشتوانه‌ای به حساب می‌آمد که به اتکای آن، سرفرماندهی ارتش بعث با حمله به کشتی‌های تجاری ایرانی و گاهاً بی طرف و راه انداختن جنگ نفتکش‌ها درصدد توسعه دامنه جنگ به منظور رها شدن از تنگناهایی که در جبهه‌های زمینی با آن روبرو شده بود، بر آید تا از این طریق بتواند پیروزی‌های جنگاوران ایران اسلامی را تحت شعاع قرار دهد.