کسی انگار شنهای ساعت شنی را به آسمان پاشیده است. زمان را گم کردهام. میروم توی حیاط خانه. بابا و مامان نشستهاند روی تخت گوشه حیاط و چای مینوشند. آفتاب، از لابلای درختان خانه میتابد و رگههای نور، خود را به گلهای باغچه میرسانند.
«راستی دردهایم کو؟» منتشر شد
یکشنبه ۱۶ اردیبهشت - اقتصادی