اصفهان – ایرنا- میراث فرهنگی و محیط زیست، در بسیاری مواقع قربانی شده‌اند تا از گُردِه ‌آن‌ها توسعه بگذرد، غافل از آنکه گَردانه پایداریِ سرزمینی در گِرو این دو مقوله می‌گردد و پشتوانه محکمی هستند که با نادیده انگاری در برابر نگاه صرف توسعه گرا، چشم‌انداز زیستی و هویتی یک کشور تهدید می‌شود اما در این برهه از زمان، جای درنگ نیست و قوه مجریه باید تمام قد پشت داشته‌های طبیعی و فرهنگی‌ ایران بایستد.